"Wszelki strach wywiera wpływ na oddychanie. W momencie zagrożenia odruchową reakcją jest wstrzymanie oddechu, uniesienie ramion i otworzenie szeroko oczu. Tę reakcje, nazywaną reakcją zaskoczenia, można zaobserwować u niemowląt, gdy przestraszy je głośny hałas czy też zaistnieje niebezpieczeństwo upadku. W tych samych warunkach nie wszyscy dorośli ulegają panice. Zależy to od wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa. Im jest ono większe, tym swobodniej pozwala oddychać. Mniejsze jest wtedy prawdopodobieństwo wpadnięcia w panikę. Wewnętrzne poczucie bezpieczeństwa wypływa w wczesnych doświadczeń bycia kochanym i akceptowanym. Człowiek, który cierpiał na brak akceptacji, czuje się mniej bezpiecznie w świecie".
A. Lowen "Miłość, seks i serce"