DROGA UWOLNIENIA OD CIERPIENIA
Budda ogłosił: "Istnieje cierpienie, istnieje przyczyna cierpienia, istnieje koniec cierpienia i istnieje droga, która prowadzi do końca cierpienia".
Po pierwsze istnieje cierpienie i należy po prostu to uznać. Najpierw należy zidentyfikować to, co sprawia, że cierpimy, odnaleźć dokładnie to słowo, dokładnie to uczucie, aby nazwać ten ból. Zanim spróbujemy przed nim uciec, czy też się go pozbyć, trzeba je zaakceptować. Praca zaczyna się od możności nazwania w sposób możliwie jak najbardziej precyzyjny swego wewnętrznego stanu. Ból ten stanowi wówczas podparcie dla naszej refleksji nad tym, co odbija nam jak w lustrze nasz ród. Jakie jest więc pytanie genealogiczne? Czego chcą ode mnie przodkowie? Ten ból jest wysłannikiem, który przybywa, żeby wezwać mnie do znalezienia odpowiedzi na rodzinne pytania, zrozumieć ten przekaz, żeby spróbować wyzwolić swoje drzewo genealogiczne. Rozumiem, przyswajam, odbudowuję.
Następnie istnieje przyczyna cierpienia. Z buddyjskiego punktu widzenia jest nią pragnienie.
Trzecią szlachetną prawdą jest koniec cierpienia. Drogą, która prowadzi do zatrzymania cierpienia, jest Szlachetna Ośmioraka Ścieżka: - słuszne rozumienie - słuszne postanowienie - słuszne słowo - słuszne postępowanie - słuszne utrzymywanie się przy życiu - słuszny wysiłek - słuszna uważność - słuszna koncentracja Jest to odpowiedzialność za nasze słowa i czyny przez całe życie. Samo zrozumienie problemu niczemu nie służy, ale od niego trzeba zacząć, następnie przyswoić, a odbudowanie dokonuje się w działaniu. To postrzeganie i rozumienie poprzez serce, a nie poprzez umysł. Celem jest wyzwolić emocje i zrozumieć, że odczucie jest samo w sobie jedynie iluzją, to wynik pamiętania, że jesteśmy uwarunkowani i że działamy, jak działamy.
Opracowane przez Matryca życia - Ewa na podstawie książki "Programy rodzinne twoich chorób" Gerard Athias
Comments