top of page
Zdjęcie autoraare-u-ok

Niepłodność a związek. Co robić, gdy starania o dziecko nas od siebie oddalają? Wyjaśnia psycholożka

Niepłodność to obciążająca choroba, którą każdy przeżywa na swój własny sposób. Rezultat? Pary doświadczają kryzysu w związku podczas przedłużających się starań o dziecko. Wiele z nich szuka pomocy w gabinecie psychologa. Z jakimi problemami zmagają się najczęściej? Psycholożka Anna Wietrzykowska wyjaśnia.


Niepłodność

Niepłodność dotyka rocznie ok. 1,5 mln par. Stwierdza się ją, gdy kobieta nie zachodzi w ciążę w ciągu roku, przy przeciętnej częstotliwości 3-4 stosunków tygodniowo oraz bez stosowania jakichkolwiek metod antykoncepcji. Podczas starań o dziecko wiele par odsuwa się od siebie, doświadcza kryzysu. W związku z tym zgłaszają się do psychologa, by pomógł im przeżyć trudny okres. Pisze o tym psycholożka Anna Wietrzykowska na swoim profilu „Psycholog niepłodności” na Instagramie.

Kiedy warto poprosić o pomoc ?

Psycholożka wymienia kilka sytuacji:

  1. Przypisywanie partnerowi winy o całą sytuację, okazywanie złości w sposób otwarty lub postawa bierno-agresywna.

  2. Milczenie zamiast rozmowy, zamykanie się w sobie i niemówienie o tym, co się przeżywa.

  3. Nadużywanie substancji psychoaktywnych (np. alkoholu) w celu poradzenia sobie z sytuacją / lub partner zaczyna ich nadużywać.

  4. Budowanie wokół niepłodności tematu tabu, unikanie rozmowy na temat leczenia i na temat niepłodności przez którąś ze stron.

  5. Tłumienie w sobie emocji (np. nie pozwalamy sobie na wyrażanie ich w obecności partnera lub innych).

  6. Trudność z kontrolowaniem emocji (np. wybuchamy płaczem w sklepie, widząc kobietę z małym dzieckiem).

  7. Objawy wskazujące na depresję (u siebie lub partnera).

  8. Ucieczka w pracę, izolowanie się od partnera i problemów, rzadsze przebywanie w domu, nagłe nadgodziny lub dodatkowe zlecenia (lub obserwujemy u partnera taką postawę).

  9. Poczucie, że od momentu podjęcia starań o dziecko, liczba kłótni z partnerem wzrosła, częściej pojawiają się myśli o rozstaniu z nim niż o dalszym leczeniu.

  10. Odmienne rozwiązania dotyczące niepłodności (np. jeden partner jest skłonny ku in vitro, drugi ku naprotechnologii lub jeden rozważa adopcję zarodka, a drugi nie).


„Wszystkie te sytuacje dają nam ważny przekaz: trzeba się zatrzymać i zadbać o to, co już mamy (związek), ponieważ utrzymanie tego stanu grozi rozstaniem. Czasem trzeba zrobić krok w tył, żeby z rozpędem ruszyć do przodu. Dbajcie o siebie i tę drugą stronę!” – dodaje Anna Wietrzykowska. Magdalena Bury



Comments


bottom of page